Een vrijwilligster die een steentje bijdraagt
Hallo allemaal, Mijn naam is Jolanda, woon in Elst en ik ben al weer 2,5 jaar vrijwilligster bij De Tabakshof. Ik heb eerder vrijwilligerswerk gedaan maar had het gevoel dat er iets ontbrak. Aangezien ik van het bestaan van De Tabakshof af wist, ben ik eens gaan kijken op hun site. Heb toen vrij snel de telefoon gepakt en kwam zo in contact met Joke die mij het één en ander vertelde over de bewoners en hoe ik als vrijwilligster mijn steentje bij kon dragen. Dit was de beste beslissing die ik ooit heb genomen.
Eigenlijk vanaf het begin al voelde ik mij goed bij De Tabakshof en dat kwam mede door de dames die er werken. Alle dames die bij De Tabakshof werken zijn fantastisch en hebben allemaal hun hart op de goede plek. Hun enthousiasme en liefde voor de zorg van alle mensen is iets waar anderen nog veel van kunnen leren. Maar ook de manier hoe zij met ons (al die vrijwilligers) omgaan is ontzettend leuk. Je voelt hun waardering en zijn altijd bereid je dingen te leren of uit te leggen.
In de afgelopen 2,5 jaar heb ik nl. veel geleerd en nog steeds leer ik iedere keer weer bij. Wel heb ik één ding waar ik nog steeds aan moet werken en dat is mijn volumeknop. Die is op regelmatige basis nog steeds moeilijk te vinden ‘hahaha’.
Ik ben twee middagen in de week bij de Tabakshof. Daar ben ik vooral bezig met de bewoners maar ook voor de bewoners van fruit klaar maken, aardappels schillen, wandelingetje maken, spelletje doen, een babbeltje maken, een luisterend oor bieden enz. Ik heb een foto erbij gedaan van één van de bewoonsters en mijzelf. Deze dame heet mevr. Kügel en zij woonde al in De Tabakshof toen ik er mijn vrijwilligerswerk ging doen. Ze is een geweldige dame en heb al vele mooie momenten met haar kunnen en mogen delen, vaak een lach maar ook af en toe een traan. Ik kan bij haar echt mijzelf zijn hoe raar dat misschien ook mag klinken. Ik kan nl. heel rustig zijn maar ook heel druk. Haar lach vrolijkt mij altijd op. Als ik heel druk ben dan maak ik grapjes met haar of probeer met haar mee te zingen waardoor er bij haar weer een grote glimlach op haar gezicht komt.
Aangezien ik opgevoed ben met respect te hebben voor ouderen pas ik dit ook toe in mijn leven. Maar ik kan ook heel amicaal en spontaan zijn met ouderen en veelal wordt dit gewaardeerd door de bewoners. Sommige bewoners hebben gewoon af en toe een knuffel of een lief woord nodig en die zal ik ze dan ook zeker geven, daarbij rekening houdend hoe de bewoners zelf zijn. Uiteindelijk geniet ik van de kleine dingetjes: een glaasje sap drinken en dan proosten met mevr. van Gent, dansen en gekke gezichten trekken met mevr. de Ruiter, de hand vasthouden van mevr. van Dijk omdat ze niet wilt dat ik weg ga, gewoon rustig aanwezig zijn bij mevr. Watts en ga zo maar door. Het zijn echt de kleine dingetjes waar ik enorm van kan genieten!
Zolang ik mijzelf kan blijven zijn en geniet van het contact met de bewoners zal ik als vrijwilligster nog heel lang bij de Tabakshof blijven.
Hartelijke groeten van Jolanda.